Φυσι­κή Θετι­κού Προ­σα­να­το­λι­σμού Β ΓΕ. Λ.

Σε αυτή τη σελί­δα μπο­ρείς να βρεις υλι­κό για τη φυσι­κή θετι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού Β ΓΕ. Λ. Συγκε­κρι­μέ­να παρου­σιά­σεις μαθη­μά­των, βιντε­ο­μα­θή­μα­τα και γενι­κά βίντεο σχε­τι­κά με τη φυσι­κή που διδά­σκε­ται σε αυτό το επί­πε­δο, φύλ­λα εργα­σί­ας για μάθη­μα στην τάξη ή εικο­νι­κό ή πραγ­μα­τι­κό εργα­στή­ριο, σημειώ­σεις θεω­ρί­ας και ασκή­σεις.

Το υλι­κό θα εμπλου­τί­ζε­ται διαρ­κώς.

Οδη­γί­ες διδα­σκα­λί­ας φυσι­κής ΘΠ Β’ Γε. Λ. 2024–25

Σε ένα δίω­ρο μάθη­μα επα­νά­λη­ψης της θεω­ρί­ας της Φυσι­κής της Α’ Λυκεί­ου, μπο­ρού­με να καλύ­ψου­με τις βασι­κές έννοιες με εστί­α­ση στους μαθη­μα­τι­κούς τύπους και σε απλά παρα­δείγ­μα­τα.

Καμπλυ­λό­γραμ­μες κινή­σεις

Κινή­σεις με καμπύ­λη τρο­χιά: Ορι­ζό­ντια βολή, ομα­λή κυκλι­κή κίνη­ση

ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΒΟΛΗ

Παρου­σί­α­ση της μελέ­της των εξι­σώ­σε­ων κίνη­σης της ορι­ζό­ντιας βολής, της εξί­σω­σης τρο­χιάς και σχε­τι­κών παρα­δειγ­μά­των.

Μετά την παρου­σί­α­ση της θεω­ρί­ας, ήρθε η ώρα για εξά­σκη­ση! Εδώ θα βρεις ερω­τή­σεις κλει­στού τύπου και ασκή­σεις σε εντυ­πη και ηλε­κτρο­νι­κή μορ­φή που αντι­στοι­χούν σε πρώ­τα και δεύ­τε­ρα θέμα­τα στην ορι­ζό­ντια βολή.

ΚΥΚΛΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Παρου­σί­α­ση της ομα­λής κυκλι­κής κίνη­σης — περί­ο­δος, συχνό­τη­τα, γραμ­μι­κή και γωνια­κή ταχύ­τη­τα, κεντρο­μό­λος επι­τά­χυν­ση και κεντρο­μό­λος δύνα­μη.

Θεω­ρία και μία όμορ­φη προ­σο­μοί­ω­ση που αφο­ρά στην εικο­νο­ποί­ση της κυκλι­κής κίνη­σης και συγκε­κρι­μέ­να της κεντρο­μό­λου δύνα­μης.

Ένα φύλ­λο εργα­σί­ας για την κατα­νό­η­ση του τρό­που προ­σέγ­γι­σης της μετα­βαλ­λό­με­νης κυκλι­κής κίνη­σης που εκτε­λεί υλι­κό σημείο.

Δια­τή­ρη­ση της ορμής

Η έννοια του συστή­μα­τος σωμά­των, κρού­σεις, ορμή, δύνα­μη και μετα­βο­λή της ορμής, αρχή δια­τή­ρη­σης της ορμής, μεγέ­θη που δε δια­τη­ρού­νται στην κρού­ση, εφαρ­μο­γές δια­τή­ρη­σης της ορμής

Σε αυτήν την ενό­τη­τα γίνε­ται μία εισα­γω­γή της έννοιας του συστή­μα­τος σωμά­των, των εσω­τε­ρι­κών δυνά­με­ων αλλη­λε­πί­δρα­σης και των εξω­τε­ρι­κών δυνά­με­ων σε αυτό.

Με έναυ­σμα το φαι­νό­με­νο της κρού­σης, μία εισα­γω­γή στην έννοια της ορμής με τη βοή­θεια του εικο­νι­κού εργα­στη­ρί­ου.

Η έννοια της ορμής και στο αίτιο της μετα­βο­λής της. Στοι­χεία θεω­ρί­ας, παρου­σί­α­ση και ένα ενδια­φέ­ρον φύλ­λο εργα­σί­ας.

Η αρχή δια­τή­ρη­σης της ορμής είναι απα­ραί­τη­τη για την ανά­λυ­ση φυσι­κών συστη­μά­των και την κατα­νό­η­ση του πώς αλλη­λε­πι­δρούν τα σώμα­τα σε διά­φο­ρα σενά­ρια. Η μελέ­τη της αρχής αυτής παρέ­χει ένα ισχυ­ρό εργα­λείο για την καλύ­τε­ρη κατα­νό­η­ση της δυνα­μι­κής της κίνη­σης και την ερμη­νεία φαι­νο­μέ­νων που σχε­τί­ζο­νται με αυτήν.

Πεδία δυνά­με­ων

Βαρυ­τι­κό πεδίο, Νόμος παγκό­σμιας έλξης, δυνα­μι­κή ενέρ­γεια, δυνα­μι­κό, Ηλε­κτρι­κό πεδίο, Κίνη­ση φορ­τί­ου σε ηλε­κτρι­κό πεδίο

ΒΑΡΥΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ

Το βαρυ­τι­κό πεδίο είναι θεμε­λιώ­δους σημα­σί­ας στη φυσι­κή, αφού περι­γρά­φει την επί­δρα­ση που ασκεί ένα σώμα με μάζα σε άλλα σώμα­τα γύρω του. Το βαρυ­τι­κό πεδίο της Γης, για παρά­δειγ­μα, είναι αυτό που μας κρα­τά στη επι­φά­νειά της και προ­κα­λεί φαι­νό­με­να όπως η πτώ­ση των αντι­κει­μέ­νων. Η μελέ­τη του βαρυ­τι­κού πεδί­ου είναι κεντρι­κή στην κατα­νό­η­ση της δομής και της εξέ­λι­ξης του Σύμπα­ντος.

Η βαρυ­τι­κή δυνα­μι­κή ενέρ­γεια και το δυνα­μι­κό είναι δύο σημα­ντι­κές έννοιες της φυσι­κής που περι­γρά­φουν τις βαρυ­τι­κές αλλη­λε­πι­δρά­σεις μετα­ξύ αντι­κει­μέ­νων. Αυτές οι έννοιες είναι θεμε­λιώ­δεις για την κατα­νό­η­ση της κίνη­σης των ουρά­νιων σωμά­των, όπως πλα­νή­τες, αστέ­ρια και γαλα­ξί­ες, αλλά βρί­σκουν εφαρ­μο­γές και σε μικρό­τε­ρες κλί­μα­κες, όπως στη μελέ­τη της κίνη­σης σωμά­των στη Γη.

Σε αυτήν την ενό­τη­τα θα ανα­κα­λύ­ψου­με πώς η θέση ενός αντι­κει­μέ­νου καθο­ρί­ζει την ενέρ­γειά του, πώς υπο­λο­γί­ζε­ται η βαρυ­τι­κή δυνα­μι­κή ενέρ­γεια και τι μας δεί­χνει το βαρυ­τι­κό δυνα­μι­κό για το έργο που μπο­ρεί να παρα­χθεί. Μια ευκαι­ρία να δού­με πώς αυτές οι ιδέ­ες συν­δέ­ο­νται με τον κόσμο γύρω μας!

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΠΕΔΙΟ

Στην ενό­τη­τα αυτή εξε­τά­ζε­ται η ηλε­κτρι­κή δυνα­μι­κή ενέρ­γεια που απο­θη­κεύ­ε­ται σε ένα σύστη­μα πολ­λών σημεια­κών φορ­τί­ων λόγω της αλλη­λε­πί­δρα­σής τους μέσω του ηλε­κτρι­κού πεδί­ου. Η δυνα­μι­κή ενέρ­γεια είναι μια μορ­φή ενέρ­γειας θέσης και εξαρ­τά­ται από τις θέσεις των φορ­τί­ων και τις απο­στά­σεις μετα­ξύ τους.

Παρου­σιά­σεις μαθή­μα­τος.

Νόμοι αερί­ων — Θερ­μο­δυ­να­μι­κή

Νόμοι ιδα­νι­κών αερί­ων, κατα­στα­τι­κή εξί­σω­ση, Θερ­μο­δυ­να­μι­κό σύστη­μα, αντι­στρε­πτές μετα­βο­λές, πρώ­τος και δεύ­τε­ρος νόμος Θερ­μο­δυ­να­μι­κής, θερ­μι­κές μηχα­νές

ΝΟΜΟΙ ΑΕΡΙΩΝ

Τα ιδα­νι­κά αέρια απο­τε­λούν ένα απλο­ποι­η­μέ­νο μοντέ­λο που μας βοη­θά να κατα­νο­ή­σου­με τη συμπε­ρι­φο­ρά των πραγ­μα­τι­κών αερί­ων υπό διά­φο­ρες συν­θή­κες. Αν και στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα τα αέρια παρου­σιά­ζουν πολύ­πλο­κες αλλη­λε­πι­δρά­σεις, οι νόμοι των ιδα­νι­κών αερί­ων προ­σφέ­ρουν μια σαφή και μαθη­μα­τι­κά εύχρη­στη περι­γρα­φή της σχέ­σης μετα­ξύ της πίε­σης ℗, του όγκου (V), της θερ­μο­κρα­σί­ας (T) και της ποσό­τη­τας της ύλης (n).

Στην ανάρ­τη­ση αυτή, θα εξε­τά­σου­με τους βασι­κούς νόμους που διέ­πουν τα ιδα­νι­κά αέρια, όπως ο Νόμος του Boyle, ο Νόμος του Charles, ο Νόμος του Gay-Lussac και ο Νόμος των Avogadro, καθώς και πώς αυτοί συν­δυά­ζο­νται στην Κατα­στα­τι­κή Εξί­σω­ση των Ιδα­νι­κών Αερί­ων.

ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ

Η θερ­μο­δυ­να­μι­κή μελε­τά τις μετα­βο­λές ενέρ­γειας σε φυσι­κά συστή­μα­τα και τις σχέ­σεις μετα­ξύ θερ­μό­τη­τας, έργου και εσω­τε­ρι­κής ενέρ­γειας. Βασι­κό της εργα­λείο είναι η έννοια του θερ­μο­δυ­να­μι­κού συστή­μα­τος, δηλα­δή ενός τμή­μα­τος του σύμπα­ντος που εξε­τά­ζου­με, το οποίο μπο­ρεί να είναι ανοι­κτό, κλει­στό ή απο­μο­νω­μέ­νο ανά­λο­γα με την ανταλ­λα­γή ύλης και ενέρ­γειας με το περι­βάλ­λον.

Σε αυτήν την ανάρ­τη­ση, θα εξε­τά­σου­με πώς εφαρ­μό­ζε­ται ο 1ος θερ­μο­δυ­να­μι­κός νόμος σε διά­φο­ρες διερ­γα­σί­ες (ισό­θερ­μες, αδια­βα­τι­κές κ.ά.) και τη σημα­σία του στην κατα­νό­η­ση φυσι­κών φαι­νο­μέ­νων και τεχνο­λο­γι­κών εφαρ­μο­γών.

Οι θερ­μι­κές μηχα­νές απο­τε­λούν συστή­μα­τα που μετα­τρέ­πουν τη θερ­μι­κή ενέρ­γεια σε μηχα­νι­κό έργο, παί­ζο­ντας καθο­ρι­στι­κό ρόλο στην καθη­με­ρι­νή μας ζωή και στη βιο­μη­χα­νία. Από τον κινη­τή­ρα του αυτο­κι­νή­του μέχρι τις μεγά­λες ηλε­κτρο­πα­ρα­γω­γι­κές μονά­δες, η λει­τουρ­γία τους βασί­ζε­ται στις αρχές της θερ­μο­δυ­να­μι­κής.

Κεντρι­κό ρόλο στη μελέ­τη και την κατα­νό­η­ση της από­δο­σης των θερ­μι­κών μηχα­νών κατέ­χει ο 2ος θερ­μο­δυ­να­μι­κός νόμος. Αυτός ο νόμος θέτει τα όρια της μετα­τρο­πής ενέρ­γειας, καθο­ρί­ζο­ντας ότι δεν είναι δυνα­τή η πλή­ρης μετα­τρο­πή θερ­μό­τη­τας σε έργο χωρίς απώ­λειες. Με απλά λόγια, ο 2ος νόμος εξη­γεί για­τί κάθε θερ­μι­κή μηχα­νή έχει ανα­πό­φευ­κτες απώ­λειες και για­τί η από­δο­σή της δεν μπο­ρεί ποτέ να φτά­σει το 100%.

Σε αυτή την ανάρ­τη­ση, θα εξε­ρευ­νή­σου­με πώς λει­τουρ­γούν οι θερ­μι­κές μηχα­νές, ποια είναι τα βασι­κά τους χαρα­κτη­ρι­στι­κά και πώς ο 2ος θερ­μο­δυ­να­μι­κός νόμος επη­ρε­ά­ζει την ενερ­γεια­κή τους από­δο­ση, προ­σφέ­ρο­ντας μια βαθύ­τε­ρη κατα­νό­η­ση των φυσι­κών περιο­ρι­σμών που διέ­πουν την παρα­γω­γή έργου από θερ­μό­τη­τα.