Ισομέρεια Οργανικών Ενώσεων

Μέχρι τώρα, ίσως πιστεύ­α­τε ότι ο μορια­κός τύπος είναι η από­λυ­τη “ταυ­τό­τη­τα” μιας χημι­κής ένω­σης. Αν ξέρου­με από τι απο­τε­λεί­ται, ξέρου­με και τι είναι, σωστά; Στον κόσμο της Οργα­νι­κής Χημεί­ας, όμως, τα πράγ­μα­τα δεν είναι τόσο απλά. Σήμε­ρα θα δού­με πώς η φύση μπο­ρεί να χρη­σι­μο­ποι­ή­σει ακρι­βώς τα ίδια “υλι­κά”– τα ίδια άτο­μα και σε ίδιο αριθ­μό– για να κατα­σκευά­σει εντε­λώς δια­φο­ρε­τι­κές ενώ­σεις, με δια­φο­ρε­τι­κές ιδιό­τη­τες και συμπε­ρι­φο­ρά. Στο μάθη­μα αυτό, θα στα­μα­τή­σου­με να κοι­τά­με απλώς τη “συντα­γή” και θα εστιά­σου­με στην “αρχι­τε­κτο­νι­κή” των μορί­ων, ανα­κα­λύ­πτο­ντας πώς η διά­τα­ξη στον χώρο καθο­ρί­ζει τελι­κά τη λει­τουρ­γία.

Εκπαι­δευ­τι­κό Υλι­κό