Παθογόνοι μικροοργανισμοί: οι μύκητες

Μύκητες, Juan Car­los Fon­se­ca Mata, CC BY-SA 4.0, via Wiki­me­dia Com­mons

Εδώ μπορείς να βρεις πληροφορίες για μια μεγάλη «δεξαμενή» παθογόνων μικροοργανισμών, τους μύκητες.

• Οι μύκητες περιλαμβάνουν πολλά μονοκύτταρα και πολυκύτταρα είδη.
• Οι ζυμομύκητες είναι μονοκύτταροι ευκαρυωτικοί μικροοργανισμοί που έχουν σχήμα στρογγυλό ή ωοειδές και η κυτταρική τους μεμβράνη περιβάλλεται από κυτταρικό τοίχωμα κύριο συστατικό του οποίου είναι η χιτίνη.
• Οι μούχλες έχουν μερικά ορατά τμήματα και αναπτύσσουν μονοκύτταρους ή πολυκύτταρους νηματοειδής σχηματισμούς, τις υφές.
• Οι μύκητες είναι ετερότροφοι οργανισμοί. Κάποιοι ζουν παρασιτικά εις βάρος άλλων οργανισμών-ξενιστών προκαλώντας ασθένειες. Άλλοι αποικοδομούν τη νεκρή ύλη λειτουργώντας ως αποικοδομητές. Άλλοι προκαλούν ζύμωση στο μούστο για την παραγωγή του κρασιού ή ζύμωση στο ζυμάρι για την παραγωγή του ψωμιού κ.ά.
• Οι μύκητες, ως αποικοδομητές, δεν κάνουν διάκριση ανάμεσα σε νεκρούς φυτικούς ή ζωικούς οργανισμούς. Επιτίθενται σε οποιοδήποτε οργανικό υλικό όταν βρεθούν σε κατάλληλες συνθήκες υγρασίας και θερμοκρασίας.
• Πολλοί μύκητες πολλαπλασιάζονται μονογονικά με απλή διχοτόμηση. Οι ζύμες πολλαπλασιάζονται με εκβλάστηση. Άλλοι μύκητες αναπαράγονται με σπόρια. Υπάρχουν και μύκητες που αναπαράγονται αμφιγονικά.
• Οι ζύμες εξασφαλίζουν την ενέργεια που χρειάζονται με την αναερόβια αναπνοή, δηλαδή χωρίς την παρουσία του οξυγόνου. Μετατρέπουν τη γλυκόζη σε οινόπνευμα (αλκοολική ζύμωση) και διοξείδιο του άνθρακα. Η διαδικασία αυτή ελευθερώνει ενέργεια.
• Ακόμη και στο ζυμάρι, αυτό που κάνει το ψωμί να φουσκώνει είναι το διοξείδιο του άνθρακα που ελευθερώνει η αλκοολική ζύμωση. Με το ψήσιμο του ψωμιού οι φυσαλίδες σπάνε, ελευθερώνεται  το διοξείδιο του άνθρακα και μένουν οι τρύπες.
• Οι μύκητες που προκαλούν ασθένειες στα φυτά μπορούν να καταστρέψουν ολόκληρες καλλιέργειες γιατί εξαπλώνονται ταχύτατα και τα σπόρια μεταφέρονται στον αέρα σε μεγάλες αποστάσεις.
• Το τριχόφυτο προκαλεί δερματομυκητιάσεις στον άνθρωπο όπως εκείνες του ποδιού, του τριχωτού της κεφαλής και ονυχομυκητιάσεις. Η κάντιτα άλμπικανς μοιάζει με τις ζύμες και προσβάλλει το δέρμα, τους βλεννογόνους, τα σπλάχνα, τα γεννητικά όργανα, προκαλεί στοματίτιδες κ.ά.