Η ηλεκτρόλυση του νερού στο εργαστήριο

Η ηλε­κτρό­λυ­ση του νερού στο εργα­στή­ριο

Ηλεκτρόλυση του νερού

Πώς μπο­ρού­με να πραγ­μα­το­ποι­ή­σου­με ηλε­κτρό­λυ­ση του νερού, χρη­σι­μο­ποιώ­ντας τη συσκευή Hoffman που είναι δια­θέ­σι­μη στο εργα­στή­ριο; Εδώ μπο­ρείς να βρεις τις οδη­γί­ες για την ηλε­κτρο­λυ­τι­κή διά­σπα­ση του νερού και το αντί­στοι­χο φύλ­λο εργα­σί­ας.


ΨΗΦΙΑΚΟ ΒΙΒΛΙΟ

2.6 Διά­σπα­ση του νερού – Χημι­κές ενώ­σεις και χημι­κά στοι­χεία


ΣΤΟΧΟΙ

Οι στό­χοι της παρού­σας εργα­στη­ρια­κής άσκη­σης είναι οι ακό­λου­θοι:

  1. Να δια­πι­στώ­σεις ότι το νερό απο­τε­λεί­ται από υδρο­γό­νο και οξυ­γό­νο.
  2. Να δια­πι­στώ­σεις ότι οι ιδιό­τη­τες του νερού είναι δια­φο­ρε­τι­κές από τις ιδιό­τη­τες των στοι­χεί­ων που το απο­τε­λούν, δηλα­δή το υδρο­γό­νο και το οξυ­γό­νο.
  3. Να δια­πι­στώ­σεις πει­ρα­μα­τι­κά ότι οι όγκοι υδρο­γό­νου και οξυ­γό­νου που προ­έρ­χο­νται από τη διά­σπα­ση του νερού έχουν στα­θε­ρή ανα­λο­γία (2:1).

ηλε­κτρο­λυ­ση: αρχη μεθο­δου

Το νερό είναι μία χημι­κή ένω­ση η οποία απο­τε­λεί­ται από υδρο­γό­νο και οξυ­γό­νο σε ανα­λο­γία 2:1. Όταν περ­νά­ει ρεύ­μα μέσα από νερό στο οποίο έχει δια­λυ­θεί μικρή ποσό­τη­τα θει­ι­κού οξέ­ως (διά­λυ­μα ηλε­κτρό­λυ­σης), το νερό δια­σπά­ται και παρά­γο­νται τα δύο αέρια, το οξυ­γό­νο και το υδρο­γό­νο σύμ­φω­να με την παρα­κά­τω αντί­δρα­ση:

νερό →  υδρο­γό­νο  +  οξυ­γό­νο

ή στη γλώσ­σα της χημεί­ας:

 2H2O →      2H2       +      Ο2

ηλεκτρόλυση-σ. Hofmann

Το υδρο­γό­νο είναι άχρω­μο αέριο το οποίο όταν πλη­σιά­σει τη φλό­γα ενός κεριού εκρή­γνυ­ται με κρό­το. Το οξυ­γό­νο είναι επί­σης άχρω­μο αέριο, το οποίο μπο­ρεί να ανα­ζω­πυ­ρώ­σει την φλό­γα ενός ξύλου που σιγο­καί­ει.

Για την πραγ­μα­το­ποί­η­ση της ηλε­κτρό­λυ­σης χρη­σι­μο­ποιού­με μία συσκευή η οποία είναι κατα­σκευα­σμέ­νη από γυα­λί και ονο­μά­ζε­ται συσκευή Hoffman. Αυτή απο­τε­λεί­ται από ένα κεντρι­κό σωλή­να στο πάνω μέρος του οποί­ου βρί­σκε­ται ένα χοα­νοει­δές άνοιγ­μα και δύο πλευ­ρι­κούς σωλή­νες. Οι δύο πλευ­ρι­κοί σωλή­νες, που είναι και βαθ­μο­νο­μη­μέ­νοι, έχουν στο επά­νω μέρος στρό­φιγ­γες που ανοι­γο­κλεί­νουν και στο κάτω μέρος τους προ­σαρ­μό­ζο­νται ηλε­κτρό­δια. Το θετι­κό ηλε­κτρό­διο ονο­μά­ζε­ται άνο­δος, ενώ το αρνη­τι­κό ηλε­κτρό­διο ονο­μά­ζε­ται κάθο­δος.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ

ΟΡΓΑΝΑ — ΣΥΣΚΕΥΕΣΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΑ — ΥΛΙΚΑ
συσκευή Hofmann
πηγή συνε­χούς ρεύ­μα­τος
καλώ­δια σύν­δε­σης
δοκι­μα­στι­κός σωλή­νας πυρί­μα­χος
λαβί­δα ξύλι­νη, σπίρ­τα
ποτή­ρι 250 mL, ποτή­ρι 400 mL
ράβδος ανά­δευ­σης, γυά­λι­νη λεκά­νη
δια­κό­πτης, βάση για λαμπά­κι
καλα­μά­κι, κερί
διά­λυ­μα ηλε­κτρό­λυ­σης
(απε­σταγ­μέ­νο νερό, στο οποίο έχου­με προ­σθέ­σει μικρή ποσό­τη­τα θει­ι­κού οξέ­ος ή υδρο­ξει­δί­ου του Νατρί­ου)

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

  • Συν­δέ­ου­με τα ηλε­κτρό­δια με πηγή συνε­χούς τάσης 15–20V. Παρεμβάλ­­λουμε στο κύκλω­μα έναν δια­κό­πτη και έναν λαμ­πτή­ρα. Ο δια­κό­πτης θα πρέ­πει να είναι ανοι­κτός.
  • Γεμί­ζου­με τη συσκευή με το διά­λυ­μα ηλε­κτρό­λυ­σης. Οι στρό­φιγ­γες της συ­σκευής θα πρέ­πει να είναι ανοι­κτές και η στάθ­μη του ηλε­κτρο­λύ­τη να είναι λίγο πιο κάτω από τις στρό­φιγ­γες, διό­τι σε δια­φο­ρε­τι­κή περί­πτω­ση, αν υπάρ­χουν στα­γό­νες ηλε­κτρο­λύ­τη πάνω από τις στρό­φιγ­γες, όταν ανοί­ξου­με τις στρό­φιγ­γες για να συλ­λέ­ξου­με το οξυ­γό­νο και το υδρο­γό­νο, υπάρ­χει κίν­δυ­νος να εκτι­να­χτούν.
  • Αφού ολο­κλη­ρώ­σου­με την πλή­ρω­ση της συσκευ­ής, κλεί­νου­με τις στρό­φιγ­γες στους σωλή­νες. Κλεί­νου­με το κύκλω­μα ώστε να αρχί­σει η ηλε­κτρό­λυ­ση και αφή­νου­με τη συσκευή να λει­τουρ­γή­σει για λίγα λεπτά.
  • Μετρού­με τους όγκους των δύο αερί­ων σε τρεις δια­φο­ρε­τι­κούς χρό­νους.
  • Ακο­λου­θού­με τις οδη­γί­ες και συμπλη­ρώ­νου­με το φύλ­λο εργα­σί­ας.

φυλ­λο εργα­σιας

ηλε­κτρό­λυ­ση: πραγ­μα­το­ποι­η­ση πει­ρα­μα­τοσ


χρη­σι­μοι συν­δε­σμοι

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *